(do więzienia)

См. также в других словарях:

• więzienie — n I 1. rzecz. od więzić. 2. lm D. więzieniezień «zakład karny, w którym się odbywa karę pozbawienia wolności; budynek, w którym przebywają przymusowo ludzie skazani wyrokiem sądowym» Bramy, mury więzienia. Dozorca, dyrektor, naczelnik więzienia.… …   Słownik języka polskiego

• więzienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. więzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} orzeczona sądownie kara pozbawienia wolności; pobyt w zakładzie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Каменский, Адам — Aдам Каменский Длужик (польск. Adam Kamieński Dłużyk; около 1635  около 1676)  польский путешественник XVII века, автор первого на польском языке описания Сибири.бел. Адам Рыгор Каменскі Длужык Биография Адам Каменский родился в… …   Википедия

• dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca …   Słownik języka polskiego

• Павяк — Уцелевший фрагмент ворот тюрьмы «Павяк» Павяк   название несуществующей сегодня тюрьмы в Варшаве, Польша. Павяк был построен в 1829 1835 гг. по про …   Википедия

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… …   Słownik języka polskiego

• sadzać — ndk I, sadzaćam, sadzaćasz, sadzaćają, sadzaćaj, sadzaćał, sadzaćany «pomagać komuś lub zmuszać kogoś do zajęcia miejsca siedzącego, prosić o zajęcie miejsca siedzącego; sadowić, usadzać» Sadzać gości do stołu. Sadzać kogoś na krześle, na kanapie …   Słownik języka polskiego

• wykraść — dk Vc, wykraśćkradnę, wykraśćkradniesz, wykraśćkradnij, wykraśćkradł, wykraśćkradziony, wykraśćkradzeni, wykraśćkradłszy wykradać ndk I, wykraśćam, wykraśćasz, wykraśćają, wykraśćaj, wykraśćał, wykraśćany 1. «zabrać po kryjomu cudzą własność;… …   Słownik języka polskiego

• zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …   Słownik języka polskiego

• zwolnić — dk VIa, zwolnićnię, zwolnićnisz, zwolnićnij, zwolnićnił, zwolnićniony zwalniać ndk I, zwolnićam, zwolnićasz, zwolnićają, zwolnićaj, zwolnićał, zwolnićany 1. «zmniejszyć szybkość, tempo czegoś, uczynić wolniejszym» Zwolnić kroku. Zwalniać bieg… …   Słownik języka polskiego